woensdag, april 20


  
Haspengouws streekproduct sinds 1843

'Alleen kun je geen stroop maken'


'Ik zie aan de schoonheid van de


bloesems hoeveel werk er op ons afkomt'

De familie Bleus, stroopstokers, Vrolingen








Zondagochtend. Ivo Bleus en zijn vrouw Carine zijn om vijf uur opgestaan.
Zoals gewoonlijk, in de wintertijd. Ivo staat in een blauwe kiel boven een
dampende koperen ketel uit 1919, roerend in de kokende appels. Carine legt
de juten doeken klaar om de appels straks te zeven. Het zijn lange dagen in
een schuurtje. “De grote kunst van het stroop stoken is dat je de hele herfst
en winter met weinig slaap moet toekomen”, zei Ivo’s vader altijd.
Moeder Eugenie (86): “De kinderen zijn met de stroop opgegroeid en met de
geur van kokende appels en peren. Vroeger, als de boeren aardappels aan
het rooien waren, konden ze ver in de velden ruiken dat we stroop maakten.
Dan kwamen ze ’s middags over het veld hierheen om stroop te proeven.
Onze kinderen zijn de smaak nooit beu geworden.”
Ivo: “Een kind uit een frituur eet toch ook nog frieten? Ik moet de stroop
iedere dag proeven. Het zit in het bloed. Ik zie aan de schoonheid van de
bloesems hoeveel werk er op ons afkomt. Als ik in de lente met de wagen
door Haspengouw rij, zeg ik al tegen mijn vrouw: ‘We zullen het druk krijgen’,
of niet.”
De Limburgse familie Bleus had vroeger velden, huizen, een slachterij, een
winkel, een café, een bakkerij én ze maakte stroop. Ivo: “Mijn
betovergrootvader kocht in 1845 een stroopstokerij voor zijn twee zonen. Een
stroopstokerij kon je in die tijd vergelijken met een molen. De mensen
brachten het fruit dat niet geschikt was voor de handel of dat van de bomen
gewaaid was naar hier, en in ruil kregen ze een potje stroop mee naar huis. In
1994 hebben mijn broer en ik de zaak overgenomen. Vader wilde stoppen,
maakte alleen nog wat stroop voor de mensen uit de buurt. Hij vroeg ons of
we de stroopmakerij niet bij ons gewone werk konden nemen. Ik werkte in die
tijd als arbeider op een fabriek, mijn broer was nachtverpleger in een
psychiatrische inrichting. Onze vader heeft ons in de stiel ingewijd."
‘Vroeger, als de boeren aardappels aan het rooien waren, konden
ze ver in de velden ruiken dat we stroop maakten. Dan kwamen ze
’s middags over het veld hierheen om stroop te proeven’
“‘Een mooi vak, maar ook een beetje slavenwerk’, dat zei hij altijd. De laatste
tien minuten, als het sap bijna stroop is, moet er iemand in de ketel roeren
met een lepel. Niet te fel, anders wordt de stroop te bleek. Maar ook genoeg,
anders brandt de stroop aan. Terwijl de andere de dikte van het stroop meet.
Mijn vader deed dat op het licht. Hij stopte een pollepel in de stroop, hij hief
die hoog op en keek door de stroopstraal die naar beneden liep naar het licht.
Als hij op een bepaalde manier door het stroopgordijn kon kijken, besliste hij
dat de stroop goed was. Het is altijd oppassen geblazen, want de stroop mag
niet te dik worden. Toen mijn vader ouder werd en eigenlijk zijn ogen niet
meer kon vertrouwen, dikte de stroop soms te veel aan. Door het
stroopgordijn heen kijken, ik heb het van hem geleerd. Maar toch gebruik ik
voor de veiligheid liever een refractometer die de dikte meet.
“Mijn broer besloot in 2006 om stroop te maken met zijn zoon, in Borgloon.
Deze stroopstokerij heeft toen enkele maanden stil gelegen. De gedachte dat
de ketting van vijf generaties zou worden verbroken… hartzeer had ik ervan.
De mensen spraken me erover aan. Na vele slapeloze nachten heb ik de
zaak toch verdergezet.
“Nu zitten mijn vrouw en ik dagelijks van ’s morgens tot ’s avonds bij de twee
ketels, waar vader en moeder ook al bij zaten. Mijn vrouw moet altijd helpen.
Alleen kun je geen stroop maken.”
Moeder Eugenie: “Ik praatte graag met mijn man tijdens het stroop maken. Ik
zat op het bankje naast de ketel en hij op een stoeltje. We spraken over het
weer, of over het nieuws. Uren aan een stuk roeren, dat is saai. Maar al
roerend ruzie ma-ken hebben we nooit gedaan.”
reportage:Door Rick de Leeuw
 


Toen we door het dorp Wellen-Vrolingen reden tijdens onze bloesemtochten in de Haspengouw werd onze aandacht getrokken door dit stroopfabriekje.
Op het bord tegen de gevel stonden de woorden
'bezoekers welkom'

 we liepen achterom en vroegen of we een kijkje mochten nemen,
en de ambachtelijke stroopmaker had alle tijd en tijdens zijn werkzaamheden vertelden hij vol trots over het familie bedrijf wat al 5 generaties stroop maakt.


Het was zeer interessant om te horen en te zien wat voor werk er verzet moet worden voordat de potten met heerlijke, eerlijke stroop op het schap klaarstaan om op de boterham gesmeerd te worden.

Jullie begrijpen natuurlijk dat ik er de nodige potten kocht en mee naar huis nam.


En ik kan jullie verzekeren ....
heb nog nooit zo'n lekkere stroop op m'n bammetje gehad!

Als laatste ambachtelijke stroopstokerij
in deze regio,
Beschermd monument sinds 1995
is een bezoekje steeds de moeite waard
~~~~


hadden we ook nog graag even binnen gekeken maar we kwamen niet op het juiste moment van openings uren.


Het waren interessante en leerzame uurtjes,
en ik heb zeer veel bewondering en respect voor de ambachtsman
***De stroopmaker***





Hoop hier de liefhebbers van stroop en het oude ambacht van stroopmaker hier een plezier mee te doen.

Lieve groeten,Ger








17 opmerkingen:

  1. oh wat interessant om te lezen en wat een gezellige potjes heb je gekocht,
    zelf doe ik het ook alle dagen op de boterham, heerlijk.

    fijne dagen Ger met je man, liefs Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk dat je zo uitgebreid alles mocht bekijken en al die verhalen erbij - heerlijk. Dank je wel dat je ons weer mee laat genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. WAUW Ger, ben dol op dit soort ambachten!!! Die passie is zo machtig mooi, en dát proef je!!! Eet smakelijk ;)

    Liefs,
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Werkelijk fantastisch om op zo'n plekje terecht te komen, bijzonder mooie omschrijvingen en foto's..... werkelijk waar om van te genieten.

    Bedankt voor deze TIP.
    dit gaat door deze jongen vast een keer bezocht worden.

    Lieve groetjes, Joop

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een boeiend verhaal en zo ga je je boterham met stroop van een ambachtsman wel anders bekijken. Ik heb nooit geweten dat er zoveel werk aan zat...dat moet wel een roeping zijn, want het vraagt nogal wat. Daarom zijn jullie als bezoekers ook zo leuk, zodat hij zijn passie op die manier kan delen!

    Een fijne dag Ger! Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mij heb je er in ieder geval een plezier mee gedaan! Ik hou van oude ambachten....én van stroop!

    Prachtige foto's Ger! Dankjewel!

    Groetjes Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou wat leuk Ger deze post !! heerlijk lijkt mij die stroop.....lekker van genieten.....liefs fijne dag van mij....xxx...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dear Ger
    I like these small family businesses producing pure products!!
    Sorry I will not visit your blog as the end of April, because I will travel, in your country!
    I wish you Happy Easter!!!
    Magda

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een interessant verhaal. Jammer dat die stroop hier niet te koop is.
    Liefs, Nelly

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een mooi, en helaas steeds zeldzamer verhaal...
    Goed dat je er de tijd voor hebt genomen, en het nu met ons deelt...
    Mmmmmm...ben gek op stroop. Zoonlief ook: bruine boterham, kaas en stroop...hij weet wat lekker is...haha...
    Zoete, zonnige groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Jammie....dat ziet er heerlijk uit........en zo te zien heb je even een voorraadje aangeschaft.
    Jij komt het jaar wel door zo te zien.....
    Kon ik maar even proeven.....
    Hmmmm...
    Fijne dagen
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat heb je dat verhaal mooi opgeschreven ik zat daar in de schuur te kijken hoe ze samen stoop maakte Heerlijk zo'n ambacht en gaaf om mee te kijken je zult genoten hebben Dank voor het delen en ook voor de prachtige collage die je hebt gemaakt Bijna kon ik de stroop proeven
    groetjes jacky

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dag Ger,

    Wat kom jij toch een leuke plekjes tegen als je op strooptocht gaat. Prachtige foto's en een leuk verhaal.

    Hartelijke groet,

    Adri

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een heerlijke, uitgebreide en vooral leerzame post is dit weer Ger. Erg leuk eens te lezen hoe dat allemaal in z'n werk gaat, en dat is niet niks.

    Heerlijk om zo te mijmeren bij alles wat je tegen komt, niets is vanzelfsprekend. Vaak roepen mensen over een product dat het duur is maar als je toch eens wisten hoeveel arbeid er bij alles komt kijken dan is het een lachertje wat je er uiteindelijk voor betalen moet.

    Prachtig weer je fotoserie en de potten "Stroop van Vrolingen" zien er wel HEEL aantrekkelijk uit zeg.
    Een heerlijk en zeer gezond broodbeleg en kook ingredient.

    Geniet in het zonnetje alsje je bammetje stroop zit te knabbelen, ;~)

    Liefs Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  15. wat ziet dat er lekker uit,ik eet veel stroop, moet van de dokter,er zit veel ijzer in,en dat heb ik nodig.wat kan jij er leuk over vertellen,heel interresant.
    groetjes oma nijn

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een prachtige foto's Ger van een heerlijke vakantie volgens mij. Wat leuk, zo'n kijkje in de keuken! Super natuurlijk al die bomen vol bloesem. Hoop dat jullie batterij weer flink is opgeladen na de spannende periode die jullie doorgemaakt hebben. Hele fijne zonnige gezellige Paasdagen gewenst, lieve groetjes Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat gaaf Ger,tjee haha het lijkt mij zalig,op zo`n heerlijke witte boterham,ik eet normaal bruin,maar met zulk lekkers altijd wit,wat doe je allemaal geweldige dingen,ik hou daar ook zo van,ik wens je hele fijne paasdagen,lieve groet Joke.

    BeantwoordenVerwijderen


Altijd leuk wanneer je na het lezen van mijn blogpost een reactie achterlaat
Powered By Blogger
Related Posts with Thumbnails

Auteursrechtelijk beschermd

Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Hoorn Des Overvloeds is het pertinent niet toegestaan om foto's en /of teksten of onderdelen van mijn blog te gebruiken voor privé en /of zakelijke doeleinden in welke vorm of hoedanigheid dan ook.
Bij constatering van welk gebruik dan ook zal aangifte worden gedaan.
Tevens zal een procedure worden gestart om de kosten te verhalen die hierop van toepassing zijn uit hoofde van de auteurswet.