KRETA
We vervolgen de kustweg waar op de
rotsachtige bodem allerlei planten,bloemen,grassen en kruiden bloeien
en een heerlijke geur verspreiden wanneer je er even met je hand langs gaat
In combinatie met de Griekse rijstijl levert het voorgaande erg veel verkeersongevallen op. De gedenkhuisjes langs de weg zijn hier getuigen van. Staat er een foto in en een afbeelding van Maria dan is er iemand overleden op die plek
De familie van de overledene plaatst en onderhoudt de herdenkinghuisjes. Meestal staat er een foto in van de overledene, wat religieuze voorwerpen en een brandend olielampje
we gaan even een kijkje nemen op het strandje van Afrata
we klimmen naar boven naar het kapelletje tussen de rotsblokken
het kruisje links stond er jaren geleden nog niet....
zou het een herdenkings kruisje zijn voor iemand die hier verdronken is...?
het is rustig op het strandje we zijn er alleen
vorige keer lagen we even te zonnen en het zeewater was lekker warm in september
ook was er bedrijvigheid van vissers die met hun kleine bootjes de verse sardines aan wal brachten en direct op het houtskoolvuurtje gebakken werden in de taverna
maar het is nog vroeg in het seizoen en er zijn geen badgasten...
pech dus voor mij want ik heb goede herinneringen aan het bordje vol visjes die ik daar lekker oppeuzelde......
om je vingers bij af te likken....en dat is wel nodig wanneer je eet als een Kretenzer;-)
om je vingers bij af te likken....en dat is wel nodig wanneer je eet als een Kretenzer;-)
we lopen terug naar de weg waar de auto staat en komen langs wat citroenbomen waar mijn oog plotseling valt op de grote bladeren van de Arum Dracunculus Vulgaris
(draak arons kelk)
ik duik tussen het struikgewas en jawel ik zie voor het eerst op Kreta deze onwelriekende kelk in bloei met zijn purperrode kleur
en dan wordt het langzamerhand tijd om 'n hapje te gaan eten
en waar kan je dat beter doen dan op het leuke terras van Kali Kardia in Afrata
daar staat altijd wel een of ander traditioneel gerechtje in de oven of op het fornuis
voor we de rit van de dag beeindigen even langs het haventje van Kolymvari....
ook daar is het rustig
de vissersbootjes dobberen op het water en geen visser te zien
zelfs de eenden zijn in diepe rust
we rijden maar weer eens naar het hotel
om ook wat rust te nemen op het balkon
met 'n drankje en zeezicht
en wanneer ik de bergen inkijk zie ik in de verte de contouren van Moni Gonia
Hartelijk dank voor jullie enthousiaste en aardige reacties op mijn vakantie kiekjes
Lieve groetjes, Ger