In de nok van veel oude huizen en boerderijen van de dorpen in Nedersaksen
kom je de fraaie versiering tegen van gesneden gekruiste paardenhoofden
ze vertegenwoordigen het symbool van
Hengist en Horsa
de paardenhoofden waken over het huis en het gezin
Hengist en zijn tweeling broer leefden in de vijfde eeuw en waren Germanen,waarschijnlijk Jutten die in Brittannië
arriveerden als huurlingen van Vortigern,de koning van de Britten
de broers voerden later legers van Angelen,Saksen en Jutten aan
die voor het eerst grondgebied in Brittannië veroverden
Hengist is volgens de traditie de stichter van het koninkrijk Kent
De Kunstenaarskolonie Worpswede is een in 1889 opgerichte leef en werkgemeenschap van kunstenaars in de gemeente Worpswede,18 km ten noordoosten van Bremen
het dorp werd daardoor tot een thuishaven van belangrijke kunstenaars van het Duitse impressionisme en expressionisme
interesse voor licht en landelijke motieven en markante landschappen van het platteland
en het dicht bij de natuur leven trok hun aan
en de vele bezoekers heden ten dagen kunnen hun hart ophalen
bij te vele tentoonstellingen,galeries en workshops bijwonen
en dan loop je door het mooie en rustige dorp Worpswede
kom je deze opvallende boog tegen waardoor het lijkt
of het huis is ingelijst
terwijl ik een foto maak zwaaien de deuren open
en vraagt een alleraardigste mevrouw waar mijn belangstelling naar uit gaat
ik antwoord dat haar mooie huis nog mooier word door de aantrekkelijke groene boog
ze pakt me bij de arm met de woorden....
welkom,kom met me mee,ik heb nog meer fraais aan de achterzijde van het huis
het is een bloemrijk en idyllisch plekje
onder oude kastanjebomen
hoor en zie ik kabbelende waterpartijen,kikkers, het zoemen van bijen
vlinders fladderen van de ene bloem naar de andere
en libellen scheren over het wateroppervlak van de vijver
ze excuseert zich voor het lelijke groene vangnet wat uitgespreid onder de bomen op het gras ligt
het was een idee van haar man,op die manier hoefde ze enkel het vangnet
bijeen de pakken wanneer alle kastanjes en hun basten van de boom gevallen zijn
ze vertelde honderd uit over haar tuin
en hobby van haar man
die van allerlei materialen kunst objecten maakt
en dan hebben we een rondje gemaakt en staan weer aan voorzijde van het huis
ik had nog veel meer foto's kunnen maken
maar om nou meer met camera bezig te zijn dan naar die aardige mevrouw te luisteren
zou wel erg onbeleefd en ongeïnteresseerd geweest zijn
ik schud haar vriendelijk de hand en bedank haar voor de gastvrijheid
en loop verder het dorp in
waar ik nog meer fraais tegen kom aan aantrekkelijk huizen......
maar niet meer met een persoonlijk verhaal
wordt vervolgd
Lieve groet,
Ger