Warme melk met anijsblokjes

Ach.....de ene dag zijn we aan alle kanten in de weer met voorjaarsbolletjes en ruikt het hele huis naar die heerlijk geurende Hyacinten.......en dan kijk ik door het raam de donkere nacht in en zie tot mijn verbazing........wéér een witte wereld.......en denk wat heeft het deze afgelopen maanden al vaak gesneeuwd...
Als kind was dat heel normaal dat er elke winter wel meerdere dikke pakken sneeuw vielen......in mijn herinnering stapten we 's morgens vroeg tot aan onze knieën door de witte wereld naar school.
En als we dan na schooltijd thuis kwamen met rode wangen van het sneeuwballen gooien onderweg........of je was de pineut en je werd door de een of ander ingepeperd met sneeuw......dan was er niks heerlijker dan dat moeder op ons zat te wachten met een kommetje heet dampende anijsmelk waar we onze tintelende handen aan konden warmen.....
Heb net een kom naar binnen ''geslurpt'' en ik moet zeggen........het smaakt ook heerlijk zonder sneeuwballen gevecht!!


Kreeg laatst van mijn dochter een oude melkkan en zei.....goh....hadden wij die vroeger thuis maar gehad......in die tijd was de melk die door de melkboer aan de deur verkocht werd nog niet gepasteuriseerd en moest voor gebruik gekookt worden, er kwam dan tijdens het afkoelen een vel op te liggen,waar je als kind van kon griezelen als dat vel dan bij het inschenken net in jou beker melk terecht kwam.......brrrr...
Kijk maar eens goed naar de melkkan op de foto; in de deksel zitten gaatjes die de melk doorlaten bij het inschenken en het vel tegenhouden.


Fijne dag verder!
Groetjes van Ger.