'Hollands kant'

***Fluitekruid***
We komen het weer volop tegen in de berm in de halfschaduw van bomen in het Brabantseland.
Er is op verschillende blogs al over geschreven en op menig tuintafel prijkt een grote bos van dit heerlijk geurende voorjaars bloemetje.... door Jac. P .Thijsse ook wel 'Hollands kant'genoemd.
Dit omdat de bloemen fijn van vorm zijn.

In het Latijn wordt de plant aangeduid als Anthriscus silvestris. Silvestris zegt iets over de groeiplaats van fluitekruid, nl. langs bosranden en hagen. Anthriscus komt van ‘anthos’, bloem en ‘rhyskos’, heg volgens etymologen, maar schrijver dezes vindt het aardiger dat het tweede deel is afgeleid van ‘rhina’, neus, waarmee de plant met twee woorden is getypeerd. Als je eenmaal weet dat het veel in de keuken gebruikte ‘kervel’in het Grieks ‘zich verheugen’ betekent, dan moet het wel gaan om geur en smaak. Bijen, vlinders en de meeste mensen vinden de bijna bedwelmende geur heerlijk en zorgen (ja ook de mens) voor bestuiving. De stengel van de algemeen voorkomende plant is hol en kan goed worden gebruikt om een fluitje van te maken. Niet alleen de naam fluitekruid, maar ook de Zeeuwse volksnaam toeter verwijst naar dit populair gebruik van de plant. Andere volksnamen zijn wilde kervel, hondjeskruid, pijpkruid, terwijl men op Goeree spreekt van koekensgroente, een naam die herinnert aan het feit dat de plant in het vroege voorjaar werd gebruikt als veevoer. Aan de andere kant van de Noordzee heeft het volk het over koeienpeterselie (cow parsley). In het katholieke Ierland duidt men de in de Mariamaand mei bloeiende plant aan met Lady’s Lace (Maria’s kant).

Fluitekruid behoort tot de familie der Umbelliferae; umbellula betekent ‘een beetje schaduw’ en wijst op de parasolachtige bloemen die de zon niet helemaal tegenhoud.


‘Toeters’ maken: ’n fluitje van een cent


Tegen het einde van de bloeitijd van de fluiters zijn de bloemstengels stevig, dik en hol. Het is dan niet moeilijk er een fluitje van te snijden. Men snijdt dan een stuk uit een stengel tussen twee knopen. Dit stengeldeel geeft men een sneetje overlangs en dan is het een kwestie van hard aanblazen. Als de stengel vlak onder de bladaanzet wordt afgesneden heb je een dichte onderkant. Je kunt er dan een soort panfluit van maken.
Bron:dr. ing. Peter Fraanje, voorzitter stichting Tuin van Zeeland, Middelburg

De grote zinken bloemistenvaas vol fluitekruid zal door de regen van dit moment snel uitvallen......helaas.....

Fijne dag!

Liefs,

Ger